بررسی ارتباط بین درجه تحقق سازمان یادگیرنده و رفتار شهروندی سازمانی درکارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

مقدمه: در دنیای رقابتی امروز، یکی از مهم ترین عوامل ایجاد انگیزه و پویایی در کارکنان، یادگیری می باشد. رفتار شهروندی سازمانی رفتاری اختیاری و فرا وظیفه ای است که در افزایش عملکرد اثربخش سازمان، تأثیر بسزایی دارد. لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی رابطه ی ابعاد سازمان یادگیرنده و رفتار شهروندی سازمانی بود. روش کار: مطالعه تحلیلی و کاربردی حاضر به صورت مقطعی در سال92-1391 بر روی 150 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. ابزار بررسی، پرسش-نامه سازمان یادگیرنده و رفتار شهروندی سازمانی بود. ضریب آلفای کرونباخ برای تأیید پایایی، در پرسش نامه ابعاد سازمان یادگیرنده 97/0و در پرسش نامه رفتار شهروندی سازمانی 89/0 به-دست آمد. روایی پرسش نامه ها برای انتخاب شاخص های مناسب سنجش نیز به تأیید اساتید گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی رسید. داده ها، جمع آوری و با نرم افزار spss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در بین ابعاد سازمان یادگیرنده، پرسش و گفتگو بالاترین و کسب و اشتراک یادگیری پایین ترین نمره را به دست آوردند. بین دو متغیر سازمان یادگیرنده و رفتار شهروندی سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری وجود نداشت. جنسیت، سابقه ی خدمت و میزان تحصیلات تأثیر معنی داری بر رفتار شهروندی سازمانی نداشتند. نتیجه گیری: در بین ابعاد سازمان یادگیرنده، تنها پرسش و گفتگو با رفتار شهروندی سازمانی ارتباط مثبت و معنی دار داشت. بنابراین می توان انتظار داشت با آموزش رفتار شهروندی سازمانی به کارکنان، گرایش به پرسش و گفت و گو نیز در آن ها افزایش یابد.